Przedstawiam Państwu Oriona – najpiękniejszą konstelację nieba zimowego. W naszych szerokościach geograficznych można go oglądać od października do marca. Jego charakterystyczny kształt łatwo odnaleźć na południowym niebie. Składa się ze 120 gwiazd jaśniejszych od 6 magnitudo.
Betelgeza (α Ori) – jedna z najczerwieńszych gwiazd na niebie. Jest to gwiazda zmienna pulsująca długookresowa. Jej maksymalny promień staje się czasem 470 razy większy od słonecznego! Jest dość daleko – 652 lata świetlne od Ziemi!
Rigel (β Ori) – niebieskawa gwiazda (czyli gorąca!), siódma pod względem jasności na nieboskłonie, najjaśniejsza w gwiazdozbiorze Oriona. Jest zaledwie 48 razy większa od Słońca. Jej światło biegnie do Ziemi 1304 lata.
M42 (NGC 1976) – Wielka Mgławica Oriona: najpiękniejsza mgławica emisyjna ziemskiego nieba, widoczna gołym okiem. To ogromna chmura gazu i pyłu świecącego pod wpływem ukrytych w niej gwiazd. W niej rodzą się nowe gwiazdy.
Prawda, że piękny ;-)))
To, że Orion piękny, to wiadomo.
OdpowiedzUsuńAle jaki rysunek przedni!!! :-D
Bardzo się starałam ;-)
Usuńsuper ciekawe.
OdpowiedzUsuńTo prawda :-) Ja lubię takie ciekawostki.
UsuńLubię widzieć na niebie Pas Oriona! Gdziekolwiek jestem, zawsze go szukam:)
OdpowiedzUsuń:)
Ja mam to samo. Orion to mój niebieski drogowskaz ;-)
Usuńw jakiej części nieba mam szukać ? ale pas oriona to chyba to chyba kojarzę - na wschodzie jakoś, dość nisko ?
OdpowiedzUsuńKasiu, około godziny 20:00 masz Oriona dokładnie na południowym niebie. Nie trzeba za bardzo zadzierać głowy. Na ciemnym niebie (gdy nie ma zbyt wielu świateł miasta) nie sposób go nie zauważyć. Ja go widzę z okna w domu, mimo że Olsztyn świeci dość mocno i niebo nie jest całkiem ciemne.
OdpowiedzUsuńFantastyczny rysunek:) Zastanawia mnie technika wykonania ;>
OdpowiedzUsuńPozdrawiam