środa, 8 października 2014

Szary świt, szare trawy, szara mgiełka ponad stawem...

Już za trzy dni kolejna sobota, a ja jeszcze nie pokazałam zdjęć z ubiegłej. Udało się nam wstać o piątej rano, zajechaliśmy w piękne okolice warmińskiej wsi Maruny około szóstej, czyli grubo przed wschodem słońca. Niebo już powoli jaśniało, termometr w aucie pokazywał zero stopni, Janusz chodził z psem i marudził, że marznie, a ja biegałam z aparatem i zimna nie czułam. Mgła unosiła się nad dolinką, pajęczyny otulały trawy na łące, a daleko, za górką i za lasem powoli wstawało słońce...



































35 komentarzy:

  1. Uwielbiam takie zdjęcia!!! Widoki zapierające dech w piersiach - mgły nadają fotografowanym scenom niesamowity klimat!

    OdpowiedzUsuń
  2. Ładny mglisto-jesienny klimacik

    OdpowiedzUsuń
  3. taaaa, miałem niewątpliwą przyjemność poznać te miejsca. Rzeczywiście wyjątkowe okolice. W zasadzie dookoła ... fototapeta :) Jak zwykle w pełni oddała Pani urok miejsca!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O, z tą fototapetą to prawda. Przepiękna okolica! :-)

      Usuń
  4. Nie jest łatwo o takie zdjęcia, są godne podziwu. Były robione z użyciem statywu?

    Pozdrowionka :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zdjęcia były robione z ręki. Jestem leniwa i często nie chce mi się targać ciężkiego statywu ;-)

      Usuń
  5. Piękne ujęcia! Ostatnio byłam w poniedziałek, las cały w żółciach, złocie i czerwieni i w dodatku niemal pod nogi wyszedł lis a mnie z zimna padły akumulatorki. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo się nam tam podobało. Planujemy spacer łąkami , hen hen ;-)

      Usuń
  6. Kurczę dla takich zdjęć to też bym się zwlekła, ale ja muszę na 8 do roboty, a mój wstaje o 5.
    W weekendy musimy odespać.
    Fotki obłędne, mgły malują cuda, jednak przedostatnie kropelki są urzekające.
    Pozdrówki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No, my czasem tez nastawiamy w sobotę budzik, a potem z powrotem nura pod kołdrę. Ale jak już się wygrzebiemy, to zawsze jesteśmy zadowoleni :-)

      Usuń
  7. Od chłodnych szarości do ciepłości :) Pięknie, uwielbiam takie mgliste poranki :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak dokładnie było - najpierw ciemno, szaro i zimno, a potem wstało słońce i światło :-)

      Usuń
  8. Warmińskie mgły nie mają sobie równych. Nad Biebrzą też są niesamowite, ale tam nie ma pagórków. Wszystkie fotografie piękne, a dwie ostatnie - przepiękne!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, warmińskie górki i dołki gwarantują niespodziewanie piękne obrazki :-)

      Usuń
  9. Przeglądam sobie dziś zapiski z Drogi Mlecznej i informuję, że zostaję tu na dłużej ;) Przynajmniej na jesienne wieczory, bardzo pomagają takie sielskie obrazki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zapraszam serdecznie! Każdy Gość jest mile widziany :-)

      Usuń
  10. Warto dla takich widoków wstać tak wcześnie. Ja niestety mam szkołę, więc w sobotę i niedzielę trzeba się wyspać:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No, spać to i mi się chce, i zwlekam się z trudem ;-)

      Usuń
  11. Genialnie przeszłaś od tych szarości (które też były ciekawie ujęte), do złota, miedzi, światła i innych jesiennych barw... Podziwiam! (nie pierwszy raz..) :-) )))))

    OdpowiedzUsuń
  12. Warto wstawać przed wschodem słońca. I teraz jest to już łatwiejsze niż dwa miesiące temu. A wschód równie spektakularny :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O, tak, zdecydowanie łatwiej wstać, gdy wschód o 6:45 :-)

      Usuń
  13. Ja wstaję dużo przed wschodem słońca ale niestety nie dla przyjemności :/ może kiedyś los się odwróci i wstanę tak wcześnie po to aby móc pójść z aparatem na łąki :)
    Piękne kadry i światło :)
    Ewo, szukam opcji jak dodać czytelników do bloga zamkniętego i na razie jest otwarte ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. AnJu, z całego serca życzę Ci, żebyś wstawała tak wcześnie tylko dla przyjemności!!! Takie piękne zdjęcia robisz i tyle w nich uczucia :-)

      Ja nie wiem, jak zamknąć bloga, nie interesowałam się tym nigdy...

      Usuń
    2. Dziękuję Ewo za miłe słowa :)
      Dzięki Twojemu linkowi już wiem jak zaprasza się znajomych do zamkniętego bloga.

      Usuń
  14. PRZEPIĘKNE. BRAWO!!!!

    OdpowiedzUsuń
  15. Mgła, potrafi zdziałać cuda. Przeistacza znany nam Świat, w zaczarowaną krainę.
    Piękne zdjęcia:)
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  16. Odejmuje mowę i dech zapiera, wspaniałe zdjęcia zrobiłaś! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O, Kasiu! Przeceniasz mnie! Ale, oczywiście, dziękuję! Zawsze bardzo się cieszę, jak słyszę takie pochwały :-)))

      Usuń
  17. Zachwycające!
    Na dodatek powodujące ścisk w żołądku, bo takie widoki, poranne, kojarzą mi się z z latami dawno, dawno minionymi...
    Urzekła mnie ta historia;)

    OdpowiedzUsuń