I dziś, w końcu, doczekaliśmy się powtórki. W pięknym stylu, po ucieczce z peletonu, a potem samotnym pokonaniu ostatnich 8 kilometrów pod górę, Rafał Majka dostarczył nam dziś wspaniałych wzruszeń.
I od kuchni :-)
Jaroński i Wyrzykowski odjechali z Rafałem Majką! - Sport
Nie oglądam wyścigu, ale to miła wiadomość :)
OdpowiedzUsuńA ja oglądam rok w rok, od 21 lat! I cieszę się dziś bardzo :-)
UsuńJa też nie oglądam, ale każdy nasz sukces, to powód do radości. Brawo Rafał !!! :-)
OdpowiedzUsuńBrawo, brawo! To historyczne, wielkie zwycięstwo :-)
UsuńJa też oglądam :) I dziś tez oglądałam!!!! _ przyznam - miałam łzy w oczach :))))) piękne emocje były.
OdpowiedzUsuńSuper było!
UsuńJa kibicuję Kwiatkowi, a Rafał tak zaskoczył znienacka, choć przecież obaj wybitni :-)
Możemy być dumni:) Pozdrawiam serdecznie i przesyłam nowy adres bloga: http://malgorzatareliga.blogspot.com/
OdpowiedzUsuńJesteśmy dumni!
UsuńNa bloga zaraz zajrzę :-)
Cudowna wiadomość! Nie mogłam uwierzyć jak przeczytałam w internecie o zwycięstwie Polaka! Chciałabym, żeby kiedyś piłka nożna dostarczała mi takich wzruszeń...
OdpowiedzUsuńEch, polska piłka nożna to już była...
UsuńA kolarstwo rośnie w siłę :-)
I bardzo dobrze:)
OdpowiedzUsuńDobrze, dobrze! ;-)
UsuńMyślałam, że mój mąż oszalał przed TV, sam zawzięcie pedałuje.
OdpowiedzUsuńLubię oglądać te wyścigi, bo pokazują piękne miejsca, dobrze, że w Polsce też jest wyścig, nawet brałam w nim udział w Nałęczowie, Krakowie i Zakopanem.
O, widzisz! W końcu ktoś, kto rozumie, że te transmisje z Tour de France ogląda się dla pięknych krajobrazów. Dopiero potem wsiąka się w kolarstwo ;-)
UsuńW niedzielę etap prowadził przez Prowansję, a w niej miasto Becauaire, gdzie kiedyś nocowaliśmy. "O, tu, tu piliśmy kawę" - takie okrzyki padały ;-)